του Δρ Κωνσταντίνου Δ. Γεώρμα
Ιανουάριος 2018
Μολονότι πολλές πτυχές της επίσκεψης Ερντογάν έχουν
αναλυθεί, αξίζει εδώ να αναλυθούν κάποιες παράμετροι της στρατηγικής του οι
οποίες συνδέονται με τις νεοθωμανικές ονειρώξεις του και οι οποίες δεν φαίνεται
να μελετούνται με την δέουσα σοβαρότητα από την πολιτική μας ελίτ.
Δύο είναι τα βασικά ζητήματα που έθεσε ο Ερντογάν στην
«επίσκεψή» του στη χώρα. Όπως χαρακτηριστικά είπε στην ομιλία του στην Θράκη «Ο κοινός μας
παρονομαστής είναι το Ισλάμ είναι ότι είμαστε μουσουλμάνοι. Για αυτό τον λόγο,
είτε Τούρκοι, είτε Πομάκοι, είτε Ρομά, εμείς είμαστε ένα και είμαστε μαζί». Η
δεύτερη συνεχής αναφορά του είναι η αναθεώρηση της
Συνθήκης της Λωζάννης.
Είναι γνωστό ότι στην τουρκική εξωτερική πολιτική κυριαρχεί
πλέον η λογική του πολιτικού Ισλάμ, ή ορθότερα, η κυριαρχία της σε όλο το
πολιτικό Ισλάμ. Διότι ο παραληρηματικός λόγος του χαλίφη Ερντογάν έχει πλέον
αναχθεί σε νέα ύψη. (Καλλιεργείται άλλωστε και από την μικρότητα των ηγετών σε
γείτονές του χώρες…).
